Nieco ponad 2,9 tys. cudzoziemców złożyło w Polsce wnioski o udzielenie ochrony międzynarodowej w pierwszych III kwartałach tego roku. Oznacza to spadek o ok. 5 proc. w porównaniu do analogicznego okresu 2018 r. Decyzje pozytywne przyznające status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą otrzymało w sumie 217 osób. Decyzje negatywne wydano wobec prawie 1,3 tys. obcokrajowców, a 1,5 tys. postępowań umorzono.
Pierwszą piątkę najliczniej reprezentowanych krajów pochodzenia cudzoziemców ubiegających się o ochronę międzynarodową stanowiły:
Rosja – 1860 osób, Ukraina – 345 os., Tadżykistan - 77 os., Turcja – 75 os., Afganistan – 52 os.
Prawie 65 proc. z 2,9 tys. wniosków zostało złożonych po raz pierwszy.
W trzech kwartałach tego roku warunki przyznania ochrony międzynarodowej (statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej) spełniało 217 cudzoziemców. Byli to głównie obywatele Rosji - 67 osób, Turcji – 37 os., Ukrainy – 18 os. i Tadżykistanu - 18 os.
W analizowanym okresie decyzje negatywne otrzymało natomiast prawie 1,3 osób. Byli to głównie obywatele Rosji – 718 osób, Ukrainy – 257 os. i Tadżykistanu – 54 os. Najwięcej postępowań zakończyło się umorzeniem – 1,5 tys. spraw. Dotyczyło to w zdecydowanej większości obywateli Rosji – 1,1 tys. osób. Sprawy są umarzane w sytuacji gdy cudzoziemiec opuścił Polskę nie czekając na wydanie decyzji, najczęściej udając się do państw Europy Zachodniej.
Prowadzenie postępowań i wydawanie decyzji administracyjnych w zakresie ochrony międzynarodowej jest jednym z głównych zadań Urzędu do Spraw Cudzoziemców. Podczas analizy wniosku weryfikowane są wszystkie dowody i okoliczności przedstawione przez cudzoziemca. Ma to na celu sprawdzenie czy cudzoziemcowi należy przyznać status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą.
Cudzoziemcowi nadaje się status uchodźcy jeżeli na skutek uzasadnionej obawy przed prześladowaniem w kraju pochodzenia z powodu rasy, religii, narodowości, przekonań politycznych lub przynależności do określonej grupy społecznej nie może lub nie chce korzystać z ochrony tego kraju. Ochronę uzupełniającą przyznaje się gdy powrót do kraju pochodzenia może narazić cudzoziemca na rzeczywiste ryzyko utraty życia czy zdrowia.
Podczas trwania procedury uchodźczej cudzoziemcy mogą korzystać z pomocy socjalnej (m.in. zakwaterowanie, wyżywienie, opieka zdrowotna) zapewnianej przez Urząd do Spraw Cudzoziemców oraz zajęć edukacyjnych (m.in. nauka języka polskiego, kursy informacyjne). Mają oni do wyboru pobyt w ośrodku lub samodzielne utrzymanie się poza ośrodkami przy pomocy finansowej otrzymywanej od UdSC.
